Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/271 Esas 2019/3542 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/271
Karar No: 2019/3542
Karar Tarihi: 29.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/271 Esas 2019/3542 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri verilmiştir. Ancak sanık, özel izinden dönmeyerek firar etmiştir. Mahkeme, denetimli serbestlik dosyasının kaydının kapatılarak sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak bu kararın yasaya aykırı olduğu ve bozulması gerektiği belirtilmiştir. 29.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliği, madde 44
- TCK'nın 53. maddesi

10. Ceza Dairesi 2017/271 E. , 2019/3542 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1- Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına 13.06.2014 tarihinde başlanıldığı, Akşehir Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 16/06/2015 tarihli yazısından; sanığın hükümlü olarak bulunduğu ceza infaz kurumundan 06/05/2015 tarihinde özel izinden dönmeyerek firar etmesi üzerine, Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliğinin 44. maddesi uyarınca yükümlülüğün ihlal edilmesi durumunda sanığın bilinen en son adresin de tebligat yapılmaması halinde MERNİS adresine uyarı yazısı tebliğ edilmesi gerekirken, yalnızca infazın bitiş tarihinin 13/06/2015 olması gerekçesiyle, denetimli serbestlik dosyasının kaydı kapatılarak gönderildiği anlaşıldığından, sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına karar verilmesi gerekirken yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre; Sanık hakkında bozma ilamından önce verilen mahkûmiyet hükmünün yalnızca sanık tarafından temyiz edildiği ve sonuç olarak 6000 TL adli para cezasına hükmedildiği ve bunun kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden, hüküm açıklanırken sanık hakkında hükmedilen cezanın hapis cezası olarak bırakılması ve buna bağlı olarak TCK"nın 53. maddesinin uygulanması,
Yasaya aykırı, sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 29.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.