Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5407 Esas 2019/3684 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5407
Karar No: 2019/3684
Karar Tarihi: 10.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5407 Esas 2019/3684 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyetine karar verdi. Yargıtay 9. Ceza Dairesi'nin bozma kararı doğrultusunda, yeterli araştırma yapılmadan karar verildiği belirtildi ancak adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan incelemede, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı tespit edildi. Bu nedenle, ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması uygun görüldü. Yapılan inceleme sonucunda, hükmün kanuna uygun olarak verildiği ve temyiz itirazlarının reddine karar verildiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası gösterildi.

10. Ceza Dairesi 2017/5407 E. , 2019/3684 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 23.05.2016 tarih ve 2015/2992 E, 2016/4540 K. sayılı bozma kararı doğrultusunda mahkemece yeterli araştırma yapılmadan karar verilmişse de; bu kararın direnme niteliğinde olmadığı görülmekle, adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırma ve incelemede, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın ve Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 10/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.