Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/5430 Esas 2019/3729 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5430
Karar No: 2019/3729
Karar Tarihi: 11.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/5430 Esas 2019/3729 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmetti. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle sanık hakkında adli para cezasına hükmedildi. Sanığın vasisinin talebi üzerine yeniden yapılan yargılamada, sanık hakkında aynen infaz kararı verildi. Ancak, bu kararın itiraz yoluna tabi olduğu ve dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 191. maddesi, 85. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi ve 101/3. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi belirtiliyor.

10. Ceza Dairesi 2014/5430 E. , 2019/3729 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
b) Mahkûmiyet (Aynen infaz mahiyetinde)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Mahkemece 09/06/2011 tarihinde 2011/183 esas 2011/285 karar sayı ile TCK"nın 191/1-2 maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 11/07/2011 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, 14/02/2011 tarihinde 2011/310 esas 2012/67 karar sayı ile TCK"nın 191/1-2, 62. ve 50/1-a maddeleri uyarınca 6. 000 TL adli para cezasına hükmolunduğu, sanığın vasisinin yargılamanın yenilenmesi talebi üzerine sanık hakkında infazın durdurularak yeniden yapılan yargılamada karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca verilen “hükmolunan cezanın aynen infazına” ilişkin 11/02/2014 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 11/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.