Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3208 Esas 2019/3761 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3208
Karar No: 2019/3761
Karar Tarihi: 11.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3208 Esas 2019/3761 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında uyuşturucu madde bulundurma suçundan dava açıldığını ve sanığın daha önce benzer bir suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olduğunu belirtti. Bu nedenle ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildi ancak sanık yükümlülüklerini ihlal etti. Mahkeme, daha sonra sanık hakkında 5560 sayılı Yasa ile değişik TCK'nın 191/5. maddesi gereğince yargılamaya devam edilerek hüküm kurulduğunu ve Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınmasını mümkün görüldüğünü ifade etti. Mahkeme, hüküm şartlarının oluştuğunu ve kanuna uygun şekilde yapıldığını belirterek sanığın temyiz itirazlarının reddine karar verdi ve hükmün onanmasına hükmetti. Kararda geçen kanun maddeleri, TCK'nın 191/5. maddesi, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası, ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesi.

10. Ceza Dairesi 2017/3208 E. , 2019/3761 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, uyarıya rağmen yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında suç tarihi itibari ile 5560 sayılı Yasa ile değişik TCK"nın 191/5. maddesi gereğince yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas; 2015/185 karar sayılı iptal kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Hükmün açıklanması şartlarının oluştuğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.