Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/5025 Esas 2021/1040 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5025
Karar No: 2021/1040
Karar Tarihi: 08.02.2021

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/5025 Esas 2021/1040 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, yaya müvekkilinin trafik sigortalı aracın çarpması sonucu işgücü kaybına uğradığını belirtip, 200,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren ticari faizi ile tahsilini istemişti. Davalı ise sorumluluklarının sigortalının kusuru ve poliçe limiti ile sınırlı olduğunu savunarak davanın reddedilmesini talep etti. Mahkeme, davacının talebinin bir kısmını kabul edip 171.764,16 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlı avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verdi.
Kararda geçen kanun maddeleri: Trafik Sigortası Genel Şartlarına Dair Yönetmelik Madde 19, 20, 21 ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu Madde 440.
17. Hukuk Dairesi         2019/5025 E.  ,  2021/1040 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacı vekili, yaya müvekkilinin, davalıya trafik sigortalı aracın çarpması sonucu geçici ve sürekli işgücü kaybına uğradığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, belirsiz alacak davası olarak 100,00 TL geçici, 100,00 TL sürekli işgöremezlik kaybı olmak üzere toplam 200,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren ticari faizi ile tahsilini istemiş, 14.05.2015 tarihli dilekçe ile tazminat miktarını 218.638,33 TL olarak harcını da yatırmak suretiyle belirlemiştir.
    Davalı vekili, sorumluluklarının sigortalının kusuru ve poliçe limiti ile sınırlı olduğunu, sürücü ile davacının kusur oranları ile meslekte kazanç kaybının belirlenmesi ve SGK tarafından davacıya yapılmış ödeme var ise bunun tazminattan indirilmesi gerektiğini, dava tarihinden itibaren yasal faiz talep edilebileceğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, ilgili bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulü ile 171.764,16 TL"nin dava tarihi olan 17/01/2014 tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlı avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, dair karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Dosya içeriğine, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun
    gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 14,90 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 08/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.