Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/32850 Esas 2017/21915 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/32850
Karar No: 2017/21915
Karar Tarihi: 21.12.2017

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/32850 Esas 2017/21915 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı şirkette işçi olarak çalışıyordu. İş sözleşmesinin geçersiz ve haksız bir şekilde feshedildiğini iddia ederek işe iade ve yasal sonuçları talep etti. Yerel mahkeme davacının kendi isteğiyle ayrılmadığını ve feshedilmenin iş hukuku mevzuatına uygun olmadığı gerekçesiyle davayı kabul etti. Ancak Yargıtay, davacının isteği üzerine ikale sözleşmesinin yapıldığını ve söz konusu dilekçenin irade fesadıyla alınmadığının kanıtlanmadığına karar verdi. Bu nedenle davayı reddetti.
Kanun Maddeleri:
4857 sayılı İş Kanunu'nun 20/3 maddesi
9. Hukuk Dairesi         2016/32850 E.  ,  2017/21915 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

    DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine, işe iadesine ve yasal sonuçlarına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının davalı şirkette işçi sıfatı ile çalıştığını, geçersiz ve haksız olarak iş sözleşmesinin feshedildiğini ileri sürerek müvekkilinin işe iadesini talep etmiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının dilekçesi ile kendisinin işten ayrılmayı talep etmesi üzerine davacıyla karşılıklı anlaşılarak ikale sözleşmesi ile iş sözleşmesinin sonlandığını, baskı iddiasını kabul etmediklerini beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece davacının kendi isteği üzerine işten çıkarıldığı iddiasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, iş sözleşmesi feshinin İş Hukuku mevzuatına işten çıkarma usul ve prosedürüne çalışanlar arasında eşit davranılması ve feshin son çare olması ilkesine uygun olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    Somut uyuşmazlıkta; davacının 12.01.2016 tarihli dilekçesinde özel ve ailevi nedenlerinden dolayı toplu miktarda nakit paraya ihtiyacı bulunduğundan ihbar tazminatı ve diğer hak edişlerinin ödenerek iş sözleşmesinin sona erdirilmesini talep ettiği, bunun üzerine ikale sözleşme yapıldığı ve davacıya kıdem ve ihbar tazminatlarının ödeneceğini belirtildiği, davacının söz konusu dilekçesinin irade fesadıyla alındığının somut ve inandırıcı delillerle kanıtlanmadığı, anlaşıldığından, davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalıdır.
    4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
    HÜKÜM :
    Yukarda açıklanan gerekçe ile;
    1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
    2. Davanın REDDİNE,
    3. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
    4. Davacının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 120,00 TL. yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
    5. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre belirlenen 1.980,00 TL. ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
    6. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine,
    Kesin olarak 21.12.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.