Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/12999 Esas 2017/6504 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine asıl ve birleşen davalarda 06/02/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız el koymadan kaynaklanan tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 03/02/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız el koymadan kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, kendilerine ait atlara mazot kaçakçılığında kullanıldığı iddiası ile el konulduğunu, ceza yargılamasında ise nakil vasıtası atların iadesine karar verildiğini ancak iadenin gerçekleşmediğini iddia ederek, oluşan zararın tazmini isteminde bulunmuşlardır.
Davalılar, olayda bir kusur ya da sorumlulukları olmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, ceza davasında zamanaşımı nedeni ile düşme kararı verilmiş olmasının suçun işlenmediği anlamına gelmeyeceği, davacıların kendi kusurları ile nakil vasıtası atlara el konulmasına sebebiyet verdikleri gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davaya konu olayda; davacılara ait atlara kaçakçılık suçunda kullanıldıkları iddiasıyla el konulmuş, ceza yargılaması sonucunda ise Başkale 1. Asliye Ceza Mahkemesi 2009/348 esas ve 2009/329 karar sayılı ilamıyla zamanaşımı nedeniyle düşme ve el konulan nakil vasıtası atların sanıklara iadesine karar verilmiş, verilen karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.
Davacılar, sanık olarak yargılandıkları ceza dosyası kapsamında alınan 08/09/2001 tarihli kolluk ifadelerinde açıkça eylemlerini kabul etmiş, atları ile taşıdıkları mazotun İran sınırında bir şahıstan kaçak yollarla temin edildiğini ve amaçlarının bu mazotu köyde satmak olduğunu kabul etmişlerdir; ne var ki, ceza davasında zamanaşımı nedeniyle kamu davasının düşmesine ve el konulan atların sanık davacılara iadesine karar verildiğine göre hayvanları iade edilmeyen davacılara hayvanların el koyma tarihindeki değeri kadar tazminat ödenmelidir. Mahkemece davanın reddine gerekçe olarak alınan olaylar hükmedilecek tazminattan takdir edilecek oranda bir indirim sebebi olabilir. Şu halde; davacıların zarar kapsamı belirlenerek hükmedilecek tazminat miktarından müterafik (bölüşük) kusurları da gözetilerek BK.43 (TBK.51) maddesi gereğince uygun miktarda indirim yapılıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken ceza mahkemesinin kesinleşen iade kararı gözardı edilerek istemin tümden reddine karar verilmesi doğru olmamış bu durum kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/10/2017gününde oybirliğiyle karar verildi.