Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12964 Esas 2019/15276 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız Yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet



Yerel mahkemece sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27/11/2010 tarihli, 2011/274-300 Esas ve Karar; 06/12/2008 tarihli, 144-234 Esas ve Karar; 23/09/1974 tarihli, 224-408 Esas ve Karar; 16/04/1973 tarihli, 213-345 Esas ve Karar sayılı kararları ile 5271 sayılı CMK"nin 42/1. maddesinde yer alan “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, sanık tarafından verilen dilekçenin eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu, bu nedenle mahkemenin 24/12/2015 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın 18/12/2015 tarihli eski hale getirme, temyiz ve infazın durdurulmasına ilişkin dilekçesinde, kararın kendisine tebliğ edilmediğini ve yapılan tebliğin usulsüz olduğunu, hükmün Yargıtayca incelenmesi gerektiğini belirttiği,
Sanık ...’nın yokluğunda verilen kararın, dosyada bilinen en son adresine 05.05.2014 tebliğe çıkarıldığı ancak adresin yetersiz olması ve muhatabın ismen tanınmaması nedeniyle tebligatın bila ikmal iade edildiği, bunun üzerine gerekçeli kararın, sanığın MERNİS adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre usulünce tebliğ edildiği, bu nedenle yapılan tebligatın temyiz süresini başlattığı, sanığın hükmü, CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 18/12/2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla; eski hale getirme konusundaki iddiası yerinde görülmeyen sanık ...’nın eski hale getirme istemi ile yasal süreden sonraki temyiz isteminin, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 03/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.