Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/22032 Esas 2014/6233 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/22032
Karar No: 2014/6233
Karar Tarihi: 18.03.2014

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/22032 Esas 2014/6233 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı çalıştığı sürede haklarını alamadığı gerekçesiyle dava açmıştır. Mahkeme davayı kısmen kabul etmiş ve davacıya kıdem ve ihbar tazminatı, ulusal bayram genel tatil, fazla çalışma, ikramiye ve ücret alacakları ödeneceğine karar vermiştir. Ancak, mahkemece yıllık izinlerde geçen sürelerde çalışılmış gibi fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır. Bu sürelerin hesapta kullanılmaması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, kararın bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri: İş Kanunu Madde 63, Madde 67, Madde 68, Madde 74, Madde 105.
7. Hukuk Dairesi         2013/22032 E.  ,  2014/6233 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : Adana 2. İş Mahkemesi
    Tarihi : 06/06/2013
    Numarası : 2011/880-2013/240

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
    2.Davacı vekili, davacının 2003 ile 29.08.2011 tarihleri arasında çalıştığını, sözleşmesinin işveren tarafından haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile ulusal bayram genel tatil, fazla çalışma, ikramiye ve ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
    Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Somut olayda, davacıya ait yıllık izin belgelerinin dosya içinde yer aldığı anlaşılmaktadır.
    Mahkemece genel tatil günleri fazla çalışma hesabında dışlanmış ise de, yıllık izinde geçen sürelerde çalışılmış gibi fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır. Yıllık izin dönemlerinde davacı çalıştığını ispatlayamadığından bu dönemler açısından fazla çalışma hesaplanması doğru değildir.
    Fazla çalışma sürelerinin hesabında kullanılan yıllık izin sürelerinin dışlanması gerekirken bu süreler dışlanmadan fazla çalışma süresinin hesaplanması hatalı olup bozma nedenidir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 18.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.