Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/770 Esas 2017/7404 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 31/07/2012 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/05/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyanın incelenmesinde; davalı ... vasisi ...’a gerekçeli karar tebliğinin usulüne uygun olmadığı anlaşılmaktadır. Türk Medeni Kanunu"nun 471. maddesindeki "Özgürlüğü bağlayıcı cezaya mahkumiyet sebebiyle kısıtlı bulunan kişi üzerindeki vesayet, hapis halinin sona ermesi ile kendiliğinden ortadan kalkar" hükmü uyarınca anılan davalının mahkum olduğu suç nedeniyle girdiği cezaevinden tahliye olup olmadığının araştırılması, tahliye olmuşsa gerekçeli kararın davalı asile usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi, tahliye olmamışsa vasisinin adresi usulünce araştırıldıktan sonra Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca gerekçeli kararın vasiye tebliği sağlandıktan sonra temyiz süresi beklenilerek sonucuna göre işlem yapılması gerekirken, açıklanan hususların gözetilmemiş olması yerinde görülmemiş, dosyanın geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan şekilde işlem yapılıp eksiklikler tamamlandıktan sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay’a tekrar gönderilmesi için dosyanın yerel mahkemeye GERİ ÇEVRİLMESİNE 20/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.