Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/7566 Esas 2019/4831 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7566
Karar No: 2019/4831

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/7566 Esas 2019/4831 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurma suçuyla ilgili mahkûmiyet kararına ilişkin bir inceleme yapmıştır. Mahkeme, hüküm fıkrasında yanıltıcı bir ifade kullanıldığı gerekçesiyle kararın usulüne uygun kesinleşmediğine karar vermiştir. Ayrıca dava zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle hükmün bozulmasına ve davanın düşmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Anayasanın 40/2 maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6 maddeleri
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesi, 8. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2017/7566 E. , 2019/4831 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Anayasanın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; sanığın yüzüne karşı verilen 07/04/2010 tarihli 2010/41 esas ve 2010/21 karar sayılı hapis cezası ile birlikte verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin hükümde, kanun yoluna başvuru süresinin “tefhimden itibaren" yerine, yanıltıcı biçimde “tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren” başlayacağının belirtilmesi nedeniyle kararın usulüne uygun kesinleşmediği; kesinleşmeyen karara ilişkin yapılan işlemler ve 01/03/2011 tarihli hüküm hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğundan, sanığın 07/08/2014 tarihli temyiz dilekçesinin 07/04/2010 tarihli ilk karara ilişkin ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Hüküm tarihinden itibaren, temyiz incelemesinin yapıldığı tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendinde öngörülen 8 yıllık dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; bozma sebebine göre, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesinin 1. fıkrası ile 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 04/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.