Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/5567 Esas 2019/4862 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5567
Karar No: 2019/4862
Karar Tarihi: 08.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/5567 Esas 2019/4862 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkumiyet kararı vermiştir. İnfaz süresi, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı nedeniyle durmuştur. Ancak, sanık hakkında daha önce aynı suçtan kesinleşmiş bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri bulunmadığından, bu suçtan dolayı doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında hüküm kurulmuştur. Temyiz itirazları reddedilerek, hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ile 2. fıkrası
- TCK'nın 67. maddenin 4. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası

10. Ceza Dairesi 2018/5567 E. , 2019/4862 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin kesinleşmesini müteakip, infazı ile ilgili geçen 1 yıl 3 ay 14 günlük süre ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşip ikinci suçun işlendiği tarihe kadar geçen 10 ay 12 günlük sürede zamanaşımının durması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ile 2. fıkrası ve 67. maddenin 4. fıkrasında öngörülen sürelerin dolmadığı görülmekle, adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 08/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.