10. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2375 Karar No: 2019/4987 Karar Tarihi: 09.07.2019
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2375 Esas 2019/4987 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğu suçundan dolayı hüküm giydiğini ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı için cezalandırıldığını belirledi. Ancak, tebligatın sanığa yanlış yerde yapıldığı ve adli para cezasının taksitlendirilmesinde hata olduğu tespit edildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve tekrar değerlendirilmesi için geri gönderildi. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi ve 35. maddesi, TCK'nın 52. maddesinin 4. fıkrası gibi belirli kanun maddelerine atıfta bulunuldu.
10. Ceza Dairesi 2018/2375 E. , 2019/4987 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm-Karar : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin İskenderun Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün çağrı yazısının sanığın bilinen en son adresi olan "Meydan Mahallesi 517/1 Sok. No:1 İskenderun/Hatay" adresine tebliğe çıkarıldığı, ancak sanığın ceza infaz kurumunda olduğundan bahisle tebligat İskenderun Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"na sevkedildiği ve sanığın 04/08/2013 tarihinde ceza infaz kurumundan firar etmesi nedeniyle tebligat iade edildiği, sonrasında o tarihte sanığın MERNİS adresi olan "Meydan Mahallesi 517/1 Sok. No:1 İskenderun/Hatay" adresine Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğe çıkarılması gerekirken, Tebligat Kanununun 35. maddesi uyarınca tebligat yapılmasından sonra denetimli serbestlik dosyasının kapatılarak gönderildiğinin anlaşılması karşısında; 24/01/2008 tarih, 2007/116 esas ve 2008/34 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, mahkûmiyet kararı verilmesi; 2- Kabule göre; adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında TCK’nın 52. maddesinin 4. fıkrasına aykırı olarak taksit aralığının gösterilmemesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 09/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.