Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/2556 Esas 2017/8175 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 08/10/2013 gününde verilen dilekçe ile cinsel istismar eylemi nedeni ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 01/10/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, çocuğa karşı cinsel istismar, huzur ve sukunu bozma eylemleri nedeni ile manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının resim öğretmeni olduğunu ve kızını resim kursuna gönderdiğini, davalının ise kötüniyetli olup on dört yaşında olan kızını istismar ettiğini, kızının telefonunu uygun olmayan saatlerde defalarca aradığını belirterek yaşadığı bu olaylar nedeni ile uğradığı manevi zararının tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, hakkındaki ceza yargılamasının bitmediğini ve bekletici mesele yapılması gerektiğini, kendisinin tanınan, saygın bir ressam olup yüzlerce öğrencisinin olduğunu, davacının kızının da yetenekli olmasından dolayı özel ilgi gösterdiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının kızı ile davalı arasında öğrenci-öğretmen ilişkisinden farklı bir ilişki olduğu, çocuğunun cinsel istismara maruz kaldığı yönünde şüphe oluştuğu, davalının küçüğe yönelik fiziksel teması olmasa bile küçüğün duygu durumunda değişiklikler yaşandığı, ilgili ceza yargılamasında davalının küçüğe yönelik cinsel istismar suçunu işlediğine dair yeterli delil elde edilemediği için beraat kararı verilse de yaşanan süreçte davalının, davacının huzur ve sükununu bozmuş olduğu ve bu nedenle mahkumiyetine karar verilmesi göz önüne alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, TBK 74. maddesine göre davalı hakkında cinsel istismar suçundan ceza yargılaması sonunda verilen hükmün temyiz edilerek, Yargıtay 14. Ceza Dairesi arşivinde olduğu anlaşılmıştır. Mahkemece temyiz inceleme sonucunun beklenmesi ve varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.