Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/2595 Esas 2017/8186 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve ... vekilleri Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 14/01/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız şikayet nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 10/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız şikayet nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili; davalının, davacılardan ...’nın oğlu olan diğer davacı ... hakkında güveni kötüye kullanmak suçundan şikayetçi olduğunu, ceza yargılaması sonucu beraatine karar verildiğini, davalının bu şekilde haksız suç isnat etmesi nedeniyle, davacıların kişilik haklarının saldırıya uğradığını beyan ederek, manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davalının söz konusu suç duyurusunu, hak arama özgürlüğü kapsamında yaptığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ve davalı yararına 1.800,00 TL vekalet ücretine hükmedilmiştir.
31 Aralık 2014 gün ve 29222 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10/3. maddesinde manevi tazminat isteminin tamamının reddi durumunda avukatlık ücretinin, tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre belirleneceği düzenlenmiştir. Şu durumda mahkemece, manevi tazminat davası tümden reddedildiğine göre, kendisini vekille temsil ettirmiş olan davalı yararına 1.500,00 TL maktu vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken, 1.800,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir. Ne var ki, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz edilen kararın hüküm
fıkrasının davalı lehine vekalet ücretine ilişkin 4. bendinde yer alan ""1.800,00 TL" rakam ve
harf dizisinin çıkarılarak yerine ""1.500,00 TL" rakam ve harf dizisinin yazılmasına, davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine, kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.