Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/867 Esas 2019/5194 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/867
Karar No: 2019/5194
Karar Tarihi: 17.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/867 Esas 2019/5194 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkumiyet kararı verildi. Aynı suçtan önceki davalarda da benzer bir tedbir uygulanmadığı belirtiliyor ve TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmadığından bahsediliyor. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında hüküm kurulduğu belirtiliyor ve bu durum, geçici bir madde ile düzenlenen zamanaşımı süreci nedeniyle incelenerek hükmün onanmasına karar veriliyor. Kanun maddeleri olarak ise, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası, 5237 sayılı TCK'nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ve 2. fıkrası ve 67. maddesinin 4. fıkrası belirtiliyor.

10. Ceza Dairesi 2019/867 E. , 2019/5194 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : MANİSA 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi - Numarası : 15/11/2018 - 2018/276 esas ve 2018/528 karar
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve tedbirin infazı sırasında uyarılara rağmen yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının kesinleşmesini müteakip infazı ile ilgili olarak geçen 1 yıl 10 ay 2 günlük sürede zamanaşımının durması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ile 2. fıkrası ve 67. maddesinin 4. fıkrasında öngörülen sürelerin dolmadığı dikkate alınarak yapılan incelemede;
Bozmaya uyulduğu,yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
17/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.