Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/5166 Esas 2019/5304 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5166
Karar No: 2019/5304
Karar Tarihi: 09.09.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/5166 Esas 2019/5304 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yazıda, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurduğu suçundan yargılandığı ve daha önce benzer bir suçtan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri almadığı için bu yönde bir tedbir uygulanmadığı belirtiliyor. Mahkeme, yargılama sürecinin kanuna uygun şekilde yapıldığını, delillerin toplandığını ve sanığın suçunu işlediğini tespit ederek mahkumiyet kararı veriyor. Karar, kanun maddelerine uygun şekilde verildiğinden itirazlar reddediliyor ve hüküm onanıyor. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 191. maddesi ve 6545 sayılı Kanun'un 68. ve 85. maddeleri ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddesi. TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, sanık lehine uygulanma şartlarını düzenliyor ve tedavi veya denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasını öngörüyor. 6545 sayılı Kanun'un 68. ve 85. maddeleri, Türk Ceza Kanunu'nda değişiklik yaparak farklı suçlar için daha hafif yaptırımlar öngören maddeler. 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde ise, bazı suçlar için tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına olanak tanıyor.

10. Ceza Dairesi 2018/5166 E. , 2019/5304 K.

"İçtihat Metni"

:
Mahkeme : ... 3. Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.