Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/23017 Esas 2018/2239 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 18.10.2004-17.10.2012 tarihleri arasında kobi müşteri ilişkileri yöneticisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesini fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi üzerine haklı nedenle feshettiğini beyanla kıdem tazminatı ve fazla mesai alacaklarını talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesini haklı neden olmaksızın feshettiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai alacaklarının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına itibarla davacının haftanın beş günü 09:00-21:00 saatleri arasında bir buçuk saat ara dinlenmesi ile ayda iki cumartesi günü ise 10:00-16:00 saatleri arası yarım saat ara dinlenmesi kullanarak çalıştığı ve işyerinde yürürlükte olan insan kaynakları yönetmeliğinin ilgili maddesi uyarınca haftalık çalışma süresinin kırk saat olarak kararlaştırıldığı ve bu nedenle davacının haftalık beş saat fazla sürelerle çalışma alacağının bulunduğu kabulüyle fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır.
Hükme esas alınan raporda davacının haftalık kırk beş saati aşan çalışmaları yönünden yapılan hesaplamada bir isabetsizlik yok ise de fazla sürelerle çalışma alacağı yönünden değerlendirilen işyeri insan kaynakları yönetmeliğinin 16.02.2011 tarihinde yayınlandığı ve davacıya tebliğ edildiği ve söz konusu yönetmeliğe göre kararlaştırılan haftalık çalışma süresinin taraflar arasında 16.02.2011 tarihinden itibaren geçerli olacağı düşünülmeden tüm çalışma süresi boyunca davacının fazla sürelerle çalışma yaptığı kabulü yerinde olmamıştır.
3-Somut uyuşmazlıkta, davacının fazla mesai ücreti alacağının hesabında esas alınan ücret miktarları, davalı tarafça dosyaya ibraz edilen ve davacı tarafından itiraz edilmeyen ücret bordrolarında gösterilen miktarlardan farklıdır. Söz konusu alacağın davacının ücret bordrolarında yazılı ücret miktarları üzerinden hesap edilmesi gerekirken yazılı şekilde hesaplama yapılması da isabetli olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 08/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.