1 Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/1766 Esas 2019/5676 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ... 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Suçlar : 1) Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma
2) Kenevir ekme
Hükümler : 1) Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen mahkûmiyet hükmü yönünden hükmün açıklanmasının geri bırakılması
2) Kenevir ekme suçundan mahkûmiyet
Temyiz Edenler : 1) Cumhuriyet savcısı
2) Sanık müdafii
Tebliğnamedeki Düşünceler : 1) Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılması kararı yönünden incelenmeksizin mahalline iade
2) Kenevir ekme suçundan verilen mahkûmiyet hükmü yönünden onama

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik kanun yolu isteğinin incelenmesinde:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları, CMK"nın 231. maddesinin 12. fıkrası gereğince itiraz kanun yoluna tabi olduğundan, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2- Sanık hakkında kenevir ekme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; Cumhuriyet savcısının ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2- Hüküm fıkrasının 1. paragrafında temel ceza belirlenirken ilgili yasa maddesinin 2313 sayılı Yasanın 23/5-1. maddesi olması gerekirken, aynı Yasanın 23/son-1 maddesi gereğince hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1- TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
2- Hüküm fıkrasının temel cezanın belirlendiği 1 numaralı bölümünden “23/son fıkrası 1. cümlesi ” ibaresinin çıkarılarak, yerine “23/5-1. cümlesi” ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
19.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.