15. Ceza Dairesi Esas No: 2020/8143 Karar No: 2020/9869 Karar Tarihi: 08.10.2020
Resmi belgede sahtecilik - nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/8143 Esas 2020/9869 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, nitelikli dolandırıcılık suçundan TCK'nın 158/1-f, 62, 52/2-3-4, 53 ve 58 maddeleri gereğince, resmi belgede sahtecilik suçundan ise TCK'nın 210/1, 204/1, 62, 53 ve 58. maddeleri gereğince mahkum edilmiştir. Dosya, sanığın istinaf başvurusuna ilişkin olarak incelenmiştir. Ancak hükmolunan cezanın miktarı beş yıl veya daha az hapis cezası veya adli para cezası olduğundan, istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararın temyizi mümkün değildir. Temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri TCK'nın 158/1-f, 62, 52/2-3-4, 53, 58, 210/1, 204/1, 62, 53 ve 58; CMK'nın 286/2-a, 286/3-f ve 298'dir.
15. Ceza Dairesi 2020/8143 E. , 2020/9869 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık HÜKÜM : Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan; TCK’nın 158/1-f, 62, 52/2-3-4, 53 ve 58 maddeleri gereğince mahkumiyet, Resmi belgede sahtecilik suçundan; TCK’nın 210/1, 204/1, 62, 53 ve 58. maddeleri gereğince mahkumiyet
Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümlere yönelik sanığın istinaf başvurusunda bulunmasından sonra, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükmünün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından ve 7188 sayılı Yasanın 29. maddesi ile CMK"nın 286/3. fıkrası olarak eklenen madde uyarınca temyiz edilebilecek suçlardan olmadığı anlaşılmakla, temyiz isteminin reddine dair 20/01/2020 tarih, 2019/2190 Esas, 2019/1823 Karar sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden; bu karara yönelik sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 08.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.