Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/5704 Esas 2020/2631 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5704
Karar No: 2020/2631
Karar Tarihi: 09.06.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/5704 Esas 2020/2631 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir önceki mahkumiyet kararından sonra tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmamış olması nedeniyle, sanığın mahkumiyetine ilişkin daha önce verilen aynen infaz kararının 5275 sayılı Kanun gereği itiraz edilebilecek nitelikte olduğu ve dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 191. maddesi
- TCK'nın 62. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. ve 101. maddesi
20. Ceza Dairesi         2019/5704 E.  ,  2020/2631 K.

    "İçtihat Metni"


    Mahkeme : BAKIRKÖY 36. Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
    Sanık hakkında Bakırköy 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 05.05.2010 tarih 2010/97 esas, 2010/540 karar sayılı kararı ile TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına ayrıca aynı maddenin 1. fıkrası ve TCK’nın 62. maddesi uyarınca sonuç olarak 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hüküm kurulduğu, aynı mahkeme tarafından 02.03.2011 tarihli ek karar ile de sanık hakkında verilen 10 ay müddetle hapis cezasını aynen infazına yer olmadığına ve verilen denetimli serbestlik tedbiri kararının öncelikle infazının yapılmasını teminen dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verildiği, sözkonusu hükümlerin kesinleşmesinden sonra infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca kesinleşmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi gerekirken, 16.04.2015 tarihinde yeniden hüküm kurularak sanığın 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
    Sanık hakkındaki 05.05.2010 tarihli mahkûmiyet hükmünün kesinleşmesinden sonra, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle sanığın mahkûmiyetine ilişkin 16.04.2015 tarih - 2014/177 esas ve 2015/265 karar sayılı kararın, TCK"nın 191. maddesinin suç ve karar tarihinde yürürlükte olan 7. fıkrası uyarınca verilen aynen infaz kararı niteliğinde olması, kararın 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98. ve aynı Kanun"un 101. maddesinin 3. fıkrası uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz mercince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 09.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.