Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/25021 Esas 2017/3201 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/25021
Karar No: 2017/3201

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/25021 Esas 2017/3201 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2015/25021 E.  ,  2017/3201 K.

    "İçtihat Metni"


    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından; velayet ve nafakalar yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Davacı-karşı davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle ortak çocuğun yaşı, üstün yararı, anne yanında bulunması ve sosyal inceleme raporu doğrultusunda velayetin davalı-karşı davacı anneye verilmiş olduğunun anlaşılmasına göre davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    b-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı-karşı davacı kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakası çoktur. Mahkemece Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
    2-Davalı-karşı davalı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
    Mahkemece, tarafların boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu oldukları kabul edilerek davalı-karşı davacı kadının maddi ve manevi tazminat (TMK m.174/1-2) taleplerinin reddine karar verilmiş ise de, mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen tarafların kusurlu davranışlarına göre boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-karşı davalı erkeğin kadına oranla daha ziyade kusurlu olduğu bu kusurlu davranışların aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde bulunduğunun kabulü gerekir. Hal böyleyken, tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak, davalı-karşı davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin (TMK m.174/1-2) reddine karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 1/b ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.03.2017(Prş.)



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.