Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2350 Esas 2019/6079 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : KONYA 6. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerekir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Buna göre, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan dolayı verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin ... Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğü tarafından çıkarılan davetiyenin sanığın 10.10.2012 günü alınan savunmasında belirttiği aynı zamanda bilinen en son adresi olan “...Mah. ... Sok. No:4 İç Kapı No:1 Karatay/...” adresi yerine anılan yasal düzenlemeye uyulmadan doğrudan mernis adresi olan “... Mah. ... ... Sok. No:1 İç Kapı No:1 Karatay/...” adresine Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre tebliğ edildiği, yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre, suçun işleniş biçimi, suç konusunun önem ve değeri ile oluşturduğu tehlikenin ağırlığı dikkate alınarak, sanık hakkında "...hükmonlunan cezanın belirlendiği şekilde infazının sanık üzerindeki sosyal etkisi, ıslah kabileyeti caydırıcılık özelliği ..." şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle TCK"nın 3 ve 61. maddelerindeki ilke ve ölçütlerle orantılı olmayacak şekilde temel hapis cezasının en üst hadden belirlenmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün BOZULMASINA, 03/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.