16. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11942 Karar No: 2020/5095 Karar Tarihi: 15.10.2020
Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/11942 Esas 2020/5095 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Nevşehir 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 02.11.2017 tarihli kararına yapılan istinaf başvurusu, mahkumiyet kararına yönelik olarak esastan reddedildi. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi. Dosya incelendikten sonra sanık ve müdafiinin duruşma istemi reddedildi çünkü tayin edilen cezanın yasal şartları oluşmadı. Kararın işine esas olarak geçildi ve örgütle iltisaklı Kimse Yok Mu derneğine yardım etmek ve çocuğunu örgüte müzahir okula göndermek suç olarak kabul edilmedi. Yargılama sürecinde usul işlemleri kanuna uygun yapıldı ve hükme esas alınan deliller hukuka uygun olarak elde edildi. CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davası esastan reddedildi ve hüküm ONAYLANDI. Kanun maddeleri: TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK 62, 53, 58/9, 63 ve CMK 299, 302/1.
16. Ceza Dairesi 2019/11942 E. , 2020/5095 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi İlk Derece Mahkemesi : Nevşehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.11.2017 tarih ve 2017/66 – 2017/185 sayılı kararı Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkûmiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü; Tayin olunan cezanın süresi itibariyle yasal şartları oluşmadığından, sanık ve müdafiinin duruşma isteminin CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE, Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi; Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, örgüt ile iltisaklı Kimse Yok Mu derneğine yardımda bulunmanın ve çocuğunu örgüte müzahir okula göndermenin müsnet suç yönünden delil ya da örgütsel faaliyet olarak kabul edilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Nevşehir 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.