16. Ceza Dairesi 2019/12099 E. , 2020/5097 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.06.2019 tarih ve 2018/83 – 2018/196 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK’nın 221/4, 62, 53, 58/9, 63, 55. maddeleri uyarınca mahkûmiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Sanığın, eşi ile yakalanmamak için saklandığı konutun örgüt evi ya da örgüt tarafından kiralandığına veya konutta ele geçirilen paranın örgüte ait olduğu ya da
örgütsel faaliyetlerden temin edildiği yönünde sanığın sonradan döndüğü hazırlık aşaması ikrarı dışında delil bulunmamasına göre etkin pişmanlığa da konu olan ilk ifadesine itibar olunarak yatak odasında bulunup el konulan 26.120,00 Türk lirası, 500,00 dolar, 30,00 avro paranın örgüte ait para olduğunun kabulü ile TCK"nın 55. maddesi gereğince müsaderesine, ancak; tavan ile dolap arasında bulunan 14.950,00 Türk lirası paranın sanığa iadesi gerekirken varsayıma dayalı yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde tamamının müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun CMK’nın 303/1 maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün sekizinci maddesinin çıkarılarak yerine “Mersin Cumhuriyet Başsavcılığının Adli Emanet Memurluğunun 2018/83 Esas sayısında kayıtlı bulunan 26.120 Türk lirası, 500 dolar ve 30 avro paranın TCK’nın 55. maddesi gereğince müsaderesine, 14.950 Türk lirası paranın sanığa iadesine” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
