Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/5192 Esas 2019/9125 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5192
Karar No: 2019/9125
Karar Tarihi: 20.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/5192 Esas 2019/9125 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanıkların gece vakti suç işledikleri iddiasıyla TCK'nın 143. maddesi uyarınca cezalandırıldığı ancak suçun gündüz saatlerinde işlenmiş olabileceğinin de düşünülerek daha fazla ceza verilmesinin yanlış olduğu belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerini iptaline ilişkin kararı da referans alınmıştır. İlgili kanun maddeleri: TCK'nın 53. ve 143. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2018/5192 E. , 2019/9125 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Tanık ...’nun 13.11.2014 günlü oturumda aracı saat 22.00’da kapının önüne park ettiğini, ertesi gün saat 08.00’de ise araç plakalarının olmadığını fark ettiğini beyan etmesi ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vaktinin saat 21.34’te başlayıp 04.57"de sona erdiğinin anlaşılması karşısında, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık suçunun sanıklar lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden ve suçun gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 20.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.