Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/24210 Esas 2017/3433 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; nafakanın miktarı, tazminat talebinin reddi, ziynet alacağı hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi yönünden, davalı erkek tarafından ise nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle kadının harcı verilerek, usulüne uygun şekilde açılan ziynet alacağı talebinin bulunmadığının anlaşılmasına göre, davacı kadının tüm, davalı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden davacının eşine ters cevaplar verdiği, davalıya hitaben "Seni yedireceğime hayvanları yediririm" dediği, davalıya hakaret ettiği, birlik görevlerini yerine getirmediği, davalının ise eve gelmemeye başlayarak ilgisiz davrandığı, davacıyı sevmediği, ayrılmak isteğini içeren notlar bıraktığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kadının, davalı erkeğe göre ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü doğru olmamıştır.



3-Türk Medeni Kanununun 175. maddesine göre; boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz nafaka isteyebilecektir. Yukarıda (2.) bentte gösterilen nedenle, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kadın ağır kusurlu olup, yoksulluk nafakası talebinin reddine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde kabul kararı verilmesi doğru bulunmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 136.00 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 28.03.2017(Salı)