Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8976 Esas 2020/402 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8976
Karar No: 2020/402
Karar Tarihi: 27.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8976 Esas 2020/402 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı ile hizmet sözleşmesi imzaladığını ve verilen hizmete istinaden fatura düzenlediğini, ancak bazı tutarları tahsil edemediğini ve davalının borcu olduğunu iddia etti. Davalı ise borcu olmadığını savundu. Mahkeme, davacının talebini reddetti ve davacının davalı tarafından kesilen ceza için fatura düzenlediğini kaydettiğini ve cezayı kabul ettiğini belirterek davayı reddetti. Davacı vekili karara itiraz etti ancak temyiz itirazları reddedildi. Kararda, hakim tarafından kullanılan kanun maddeleri belirtilmemiştir.
*Kararda geçen kanun maddeleri belirtilmediği için açıklayıcı bilgi sunulamamaktadır.

23. Hukuk Dairesi 2016/8976 E. , 2020/402 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili; müvekkili ile davalı arasında hizmet sözlşemesi imzalandığını, verilen hizmete istinaden davalı adına 31/07/2014 tarihinde 65.396,78 TL tutarında fatura düzenlediğini, bu faturadan 3.054,00 TL"yi tahsil edemediğini, 15.08.2014 tarihinde düzenlenen 11.645,92 TL tutarlı faturadan ise 1.832.40 TL"lik kısmını tahsil edemediğini, bakiye olarak 4.886.40 TL alacağının kaldığını, davalı tarafından müvekkilinin eksik eleman çalıştırdığından bahisle bu yüzden ceza tahakkuk ettirildiğini, borcunun olmadığını bildirdiğini, davalının bu yöndeki iddiasının kabul edilemeyeceğini ileri sürerek 4.886.40 TL alacağın tahsilini talep ve dava etmiş, 10.03.2016 tarihinde davasını 1.448,85 TL daha ıslah ederek 6.335,25 Tl ye çıkartmıştır.
Davalı vekili; müvekkilinin davacıya borçlu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamında; davalı tarafından davacıdan kesilen ceza için iki adet fatura düzenlendiği, bu faturaların davacı tarafından kabul görerek kayıtlarına intikal ettirildiği, davalının gönderdiği faturaları defterlerine kaydederek iade etmediği, bu nedenle davalının kestiği cezayı kabullendiği anlamına geldiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 27.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.