Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8969 Esas 2020/404 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8969
Karar No: 2020/404
Karar Tarihi: 27.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8969 Esas 2020/404 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, sigorta kapsamında kazaya uğramış araçların değişen parçalarının iade edilerek bedeli mukabilinde teslim alınması işinin davalı tarafından yüklenildiğini, ancak belirtilen sayıda dosya ve parça teslimatının gerçekleştirilmediğini öne sürerek 35.494,02 TL temerrüt tarihinden itibaren avans faizi ile, kâr mahrumiyeti zararı nedeniyle de 14.976,00 TL ve 24.960,00 TL talep etmiştir. Davalı, sözleşmenin haklı olarak sona erdirildiğini iddia etmiştir. Mahkeme, davalının haklı fesih delili sunamadığına, sözleşme maddelerine uygun davranılmadığına karar vererek davacının kısmen haklı olduğuna hükmetmiştir. Karar, davalı vekilinin temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ticaret Kanunu Madde 124/1: Sözleşmenin uygun bir şekilde ifa edilmemesi halinde edilen zararın tazmin edilmesi
- Borçlar Kanunu Madde 125: Kusuru olan tarafın zarardan sorumlu tutulması
- Borçlar Kanunu Madde 609: Haksız fiil sonucu meydana gelen zararların tazmini

23. Hukuk Dairesi 2016/8969 E. , 2020/404 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili; davalı ile sigorta kapsamında kazaya uğramış araçların, değişen parçalarının iade parça olarak bedeli mukabile teslim alınması işinin yüklenildiğini, davalı tarafça aylık ortalama 1200 adet hatta 1500 adet kadar çıkabilecek aylık kazalı araç dosya sayısı belirtilmesine rağmen, belirtilen sayıda dosya ve parça teslimatının gerçekleştirilmediğini, bunun üzerine davalıya ihtarname çıkartıldığını, sözleşmenin davalı tarafça fesh edildiğini, bu nedenle zarara uğradıklarını, ileri sürerek eksik parçalardan dolayı 35.494,02 TL temerrüt tarihinden itibaren avans faizi ile, iade parça teslimatının kesilmesinden kaynaklı 2014 yılı Mayıs/Haziran/Temmuz aylarına ilişkin asgari 14.976,00 TL kâr mahrumiyeti zararının yine temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile ve sözleşme sonuna kadar ki 2014 yılı Ağustos/Eylül/Ekim/Kasım/Aralık aylarına ilişkin olarak da 24.960,00 TL kâr mahrumiyeti zararının avans faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; sözleşmenin feshinin haklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamında; davalı tarafça sözleşmenin haklı olarak sona erdirildiğine ilişkin her hangi bir delil sunulamadığı, sözleşme 12. maddede davacının dosya sayısı ve diğer konularda görüşme talep etmesinin bu yönde mail yazışmaları yapmasının uygun olduğu, davalı tarafça bakiye kalan sözleşme süresi içerisinde elde edeceği kârdan mahrum kaldığı, bu haliyle de sözleşmenin haksız feshinden kaynaklı kâr mahrumiyeti talebinde bulunabileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 27.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.