Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2018/1940 Esas 2019/2042 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1940
Karar No: 2019/2042
Karar Tarihi: 20.03.2018

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2018/1940 Esas 2019/2042 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir tapu iptali, tescil ve tenkis davası Bölge Adliye Mahkemesi tarafından çözülmüştür. Davanın konusu, tapu iptal edilmezse tenkis talebidir ve 10.000.00.TL değer üzerinden davacılar lehine sonuçlanmıştır. Ancak, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun yürürlüğe girmesiyle birlikte, 01.01.2018 tarihinden itibaren dava değeri 47.530.00.TL'den az olan davalarda Bölge Adliye Mahkemesi kararlarına karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle, davacıların temyiz başvurusu reddedilmiştir. Temyiz kesinlik sınırı içinde kalan kararlara karşı, Yargıtay içtihatlarına göre karar verilebileceği de vurgulanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi
- İçtihadı Birleştirme Kararı (3/4 sayılı karar)

1. Hukuk Dairesi 2018/1940 E. , 2019/2042 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ-TESCİL-TENKİS

Taraflar arasındaki davadan dolayı... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinden verilen 02.03.2018 gün ve 2017/1196 Esas – 2018/324 Karar sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-

Dava, tapu iptali tescil olmadığı takdirde tenkis isteğine ilişkin olup, 10.000.00.TL değer üzerinden 02.03.2018 tarihinde karara bağlanmış; hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun (HMK) 362/1-a maddesi uyarınca, 01.01.2018 tarihinde itibaren dava değeri 47.530.00.TL."den az olan davalara ait bölge adliye mahkemesi kararlarına karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, alınan peşin harcın istek halinde temyiz edene geri verilmesine, 20.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.