Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/20893 Esas 2014/3873 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Osmancık Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 02/04/2013
Numarası : 2010/634-2013/233

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle temyiz edenin sıfatına ve bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine
2-Davacı, davalı işyerinde elektrik teknisyeni olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak sonlandırıldığından bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davacının iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığını, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının iş akdinin haklı nedene dayalı olarak davacı tarafından feshedildiği gerekçesiyle kıdem tazminatı yıllık izin, hafta tatili ve fazla çalışma talebinin kabulüne, ihbar tazminatının reddine, karar verilmiştir.
Fazla çalışma ücretlerinin hesabı ve yöntemi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır
Somut olayda, bilirkişi, fazla çalışma hesabı yaparken, hesaplamaya esas aldığı hususları açıklamadan, sadece bir tablo üzerinde toplu olarak rakamları yazmıştır. Bu tablonun incelenmesinde de, davacının iki ayrı çalışma düzenine tabi olarak çalıştığı dönemler de, bu dönemler itibariyle hangi saatleri baz alıp hesaplama yaptığı da anlaşılmamaktadır. Bilirkişi raporunda, ara dinlenme süresinin kaç saat kabul edildiği açıklanmadığı gibi haftalık 45 saati geçen çalışmanın ne şekilde tespit edildiği de gösterilmemiştir.
Yukarıda açıklandığı üzere Yargıtay’ın bugüne kadar yerleşmiş hesaplama yöntemine aykırı ve denetime elverişli olmayan bilirkişi raporuna itibarla karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde, davalıya iadesine, 13.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.