Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2016/8523 Esas 2016/10280 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, yönetici ücret alacağının tespiti ve fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak şimdilik 100 TL nin tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, 2011ve 2012 yıllarında yöneticilik yaptığını, 2011 yılına ilişkin yöneticilik ücretinin kendisine ödenmediğini ileri sürerek, alacağının tespiti ile fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 100 TL talep etmiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; davacının 2011 ve 2012 yıllarında yöneticilik yaptığı, 2012 yılına ilişkin yöneticilik ücretinin belirlenip ödenmesine rağmen, 2011 yılına ilişkin yöneticilik ücretiyle ilgili alınmış bir karar ve ödemenin olmadığı anlaşılmaktadır.
Kat Mülkiyeti Kanununun 40. maddesinin son fıkrasında; kat malikleri kurulunun, yöneticinin ücreti ile ilgili olarak kat malikleri arasından atanmış yöneticinin normal yönetim giderlerine katılıp katılmayacağı, katılacaksa ne oranda katılacağını kararlaştıracağı, bu yolda bir karar alınmamış ise, yöneticinin yönetim süresince kendisine düşen normal yönetim giderlerinin yarısına katılmayacağı hükme bağlandığından; tüm kat maliklerinin anataşınmazın ortak giderlerinden sorumlu olup davalı yönetici için ücret kararlaştırılmamışsa normal yönetim giderlerinin yarısına katılmayacağı (anataşınmazda önemli onarım ve değişikliklere ilişkin giderler hariç) dikkate alınarak, yönetime ait tüm defter, ödeme makbuzu vs belgeler bilirkişiye verilerek gerekli inceleme yaptırılıp oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, herhangi bir inceleme yapılmaksızın davanın kabulü doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 27.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.