Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/344 Esas 2014/4169 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Adana 5. İş Mahkemesi
Tarihi : 22/10/2013
Numarası : 2012/368-2013/782

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine
2-Davacı, davalı işyerinde yönetmen yardımcısı olarak çalışırken iş akdini yaş şartı dışındaki şartların oluşması nedeniyle emekli olarak sonlandırıldığından bahisle kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davacının iş akdini kendisinin emeklilik nedeniyle sonlandırıldığını, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının yaş şartı dışında koşulların oluşması nedeniyle emeklilik suretiyle sona erdirildiği gerekçesiyle davasının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının fazla süreli çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla sürelerle çalışma, taraflar arasında 45 saatin altında kararlaştırılan çalışma süresi ile 45 saat arasındaki çalışmalara verilen addır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, bankalarda normal çalışma süresinin haftalık 40 saat olduğu kabulü ile davacının haftalık 3 saat fazla süreli çalışma yaptığı hesap edilmiştir. Ancak bilirkişinin, haftalık 40 saat çalışmayı nereden tespit ettiği anlaşılamamıştır. Mahkemece bu husus üzerinde durulmamıştır. Yapılacak iş , davalı işyerinde TİS olup olmadığı, varsa haftalık kaç saat çalışma süresi kararlaştırıldığı; işyerinde TİS yoksa, davacı ile davalı arasındaki iş akdinde haftalık kaç saat çalışma kararlaştırıldığı araştırılmalıdır. Eğer gerçekten bilirkişinin tespiti doğru ise aynı şekilde karar vermeli, değilse fazla çalışma isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.