22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/25238 Karar No: 2019/20863 Karar Tarihi: 12.11.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25238 Esas 2019/20863 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/25238 E. , 2019/20863 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ: ALACAT
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili davacının iş sözleşmesinin davalı işverence haksız feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davacının iş sözleşmesini kendisinin feshettiğini, işveren olarak çalışma şartları ve iş güvenliği konusunda kanuni yükümlülüklerin yerine getirildiğini, feshin haksız olduğunu, bordroların imzalı olduğunu beyanla davanın reddini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir. Temyiz: Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü, işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır.Yıllık izin ücreti konusunda zamanaşımı süresi fesih tarihinden itibaren 5 yıldır.Somut olayda; davacının kullandırılmayan 14 günlük yıllık izin ücreti hakkının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de dosyaya işverence ibraz edilen yıllık izin defteri ve imzalı yıllık izin talep formlarından davacının 84 gün izin kullandığı çalışma süresine göre kullandırılmayan 46 gün izin hakkının bulunduğu anlaşılmakla eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Bu nedenlerle mahkeme kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 12.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.