Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/24534 Esas 2014/4866 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/24534
Karar No: 2014/4866
Karar Tarihi: 28.2.2014

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/24534 Esas 2014/4866 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işveren tarafından haksız olarak iş akdi sonlandırılan davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile işçilik alacaklarının ödenmesini istedi. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar verdi ancak davacının fark ücret alacağı talebi reddedildi. Dosyaya sunulan ücret bordrolarının asgari ücret üzerinden düzenlendiği görüldü. Davacı ücret bordrolarındaki asgari ücretin altında ödeme yapıldığını ispatlayamadı. Mahkeme bu durumda davacının fark ücret alacağı talebini kabul etti fakat Yargıtay bu kararı bozdu. Kanun maddesi olarak veraset ve intikal vergisi kanunu, iş kanunu ve tarafların ücret konusundaki anlaşmasını içeren Türk Borçlar Kanunu madde 2 uygulandı.

7. Hukuk Dairesi 2013/24534 E. , 2014/4866 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Adana 5. İş Mahkemesi
Tarihi : 04/07/2013
Numarası : 2012/6-2013/500

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine
2-Davacı, davalı işyerinde yemek işlerinde işçi olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak sonlandırıldığından bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davacının iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığını, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık işçinin ücretinin tam ödenip ödenmediği konusundadır.
Somut olayda, davacı fark ücret alacağı talebinde bulunmuştur. Ancak, dosyaya sunulan ücret bordrolarının asgari ücret üzerinden düzenlendiği ve hepsinin davacının mizasını taşıdığı görülmektedir. Bordroda belirtilen ücretten daha az ödeme yapıldığını davacının ispat etmesi gerekmektedir. Ancak davacı bu durumu ispata yarar bordolara eş değerde yazılı belge sunmamıştır. İşverence ibraz edilen bordro suretlerinin altında kalemle yazılı olan yazıların ne anlam taşıdığı, kim tarafından hangi amaçla yazıldığı anlaşılamamaktadır. Bu nedenle davacının fark ücret alacağı talebinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 28.2.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.