Zimmet - denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma - sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/2977 Esas 2017/5137 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet, denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma, sahtecilik
HÜKÜM : Sanık ..."ın zimmet suçundan mahkumiyetine ve sahtecilik suçundan beraatine, sanık ..."in zimmet suçundan beraatine, sanık ..."nın zimmete neden olma suçundan beraatine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-) Sanıklardan ... hakkında sahtecilik, ... hakkında zimmet, ... hakkında ise zimmete neden olma suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dairemizin 01/04/2014 tarihli bozma kararından sonra yapılan yargılamada bozmaya uyularak 13/06/2013 tarihli gerekçeli karardaki ""sanığın hem bu suçu işlediği, hem de atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı"" şeklindeki çelişkili değerlendirmelerin 15/07/2014 tarihli gerekçeli kararda giderilerek sanık ... hakkında sahtecilik suçundan beraat hükmü kurulmuş olması karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-) Sanık ... hakkında zimmet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün bulunmuş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanması sırasında bu bentteki hak ve yetkileri kullanmaktan yasaklanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden ""kamu hizmetinde bulunmasından yasaklanmasına"" şeklinde infazda tereddüte neden olacak biçimde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak mahkemenin ceza tayinine yönelik takdiri de nazara alınarak (1-) nolu hüküm fıkrasındaki hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin 7. bendinin, "5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle atılı zimmet suçunu işleyen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. madde ve fıkrası gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere, 7 yıl 6 ay süreyle 53/1-a maddesinde gösterilen hak ve yetkileri kullanmasının yasaklanmasına", şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan re"sen de temyize tabi olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.