Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/20695 Esas 2014/5500 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Göksun Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 02/04/2013
Numarası : 2010/518-2013/86

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; hüküm taraf vekillerince süresi içinde temyiz edilmiş, davalı vekili tarafından duruşma istemiş ise de; HUMK"nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı vekili, sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, işe iade kararına rağmen işe başlatılmadığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile işe başlatmama tazminatı, ücret, sosyal yardım alacağının TİS gereği ödenmesi gereken tarihten itibaren işleyen en yüksek işletme kredi faizi ile, ilave tediye, yıllık ücretli izin, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacı davalı Belediye’de yılın belirli aylarında çalıştırılmaktadır. Toplam çalışması sigorta kayıtlarına göre 7 yıl 7 ay 5 gün iken mahkemece tanık beyanlarına dayalı olarak vizeli dönem dışında da ücretsiz çalıştığı kabulü ile 10 yıl 4 ay 19 gün hizmet süresi üzerinden alacaklar hesaplanmıştır.
Davalı Belediye olup yapılan iş ve işlemler resmi kayıtlara dayalı olmak zorundadır. Davacı çalıştı ise hangi tarihlerde çalıştığı, yaptığı çalışmalar somut olarak resmi belgeleriyle ortaya konularak ispatlanmalıdır. Tanık beyanları kanaat oluşturacak tutarlılıkta olmadığı gibi, bazı davalı tanıklarınca da aynı yönde ifade verilse de somut veri bulunmadan ücret almadan 2 yıl 9 ay kesinti bulunan dönemlerde çalıştığının kabulü hatalıdır.
3-Davalı ıslah talebine karşı süresinde zamanaşımı savunmasında bulunduğu halde bu konuda değerlendirme yapılmaksızın alacakların hüküm altına alınması da isabetsiz olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 06.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.