5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/21411 Esas 2020/10894 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/21411
Karar No: 2020/10894
Karar Tarihi: 16.09.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/21411 Esas 2020/10894 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan sanık hakkında mahkumiyet kararı vermiştir. Sanık müdafii eski hale getirme istemiyle birlikte hükmün temyiz edildiğini belirtmiştir. Ancak, gerekçeli kararın usule uygun olarak sanığa tebliğ edilmediği için temyiz talebinin kabul edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda, 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen düzenleme ile cezaların hafifletilmesi ve etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği belirtilmiştir. Bu nedenle, yerel mahkemenin uygulama yapma görevi olduğu ve kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Karar, CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuş, yargılama ise bozma öncesi aşamadan başlayarak devam ettirilecektir. Kanun maddeleri olarak ise; 5607 Sayılı Kanun'un 3/22. maddesi, 5/2. maddesi ve 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi, 62. maddesi, 63. maddesi ile 5607 Sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilmelidir.

19. Ceza Dairesi 2019/21411 E. , 2020/10894 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık Müdafii tarafından eski hale getirme istemiyle birlikte hükmün temyiz edildiği anlaşılmakla, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yokluğunda verilen hükmün sanığın duruşmada bildirdiği adresine tebliğe çıkartıldığı, iade gelmesi üzerine de sanığa ait MERNİS adresi bulunduğu halde Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre mernis adresine tebliğ yapılarak 13/11/2014 tarihi itibariyle kararın temyiz edilmeden kesinleştirildiği anlaşılmakla; sanığa gerekçeli kararın usule uygun tebliğ edilmemesi nedeniyle, temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu değerlendirilip, eski hale getirme ile temyiz talebinin kabulüne karar verilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"nun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 16/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.