Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/13091 Esas 2017/4957 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 17/06/2009 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama eylemine dayalı haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; manevi tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen 28/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ..., davalı ... vekili ile davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, kasten yaralama eylemi nedeniyle haksız eyleme dayalı manevi zararların giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... ve davalı ... vekili ile davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili; olay tarihinde davalılardan ... tarafından kullanılan araçla davacının önünün kesildiğini, diğer davalı ... tarafından yol kenarında bulunan kanala sıkıştırıldığını, bıçakla midesi ile karaciğerinden bıçaklandığını, ağır ameliyat geçirdiğini, davalı ... hakkında ceza davası açıldığını, yaralanma neticesinde işinden ayrılarak malulen emekli olduğunu belirterek aile başkanı olarak ..., haksız fiil faili olarak ..."dan manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davaya cevap vermemiştir.Mahkemece; olay tarihinde davalı ...’ın reşit olamayan davalı ...’ın babası olması nedeniyle ev başkanı olarak sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile manevi tazminatın müştereken müteselsilen davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Davanın hukuki sebebinin belirlenmesi hakimin görevidir. Dava dilekçesinde, olay tarihinde reşit olmayan davalı ...’ın eylemi nedeniyle babası olan diğer davalı ...’ın da ev başkanı sıfatıyla sorumluluğuna dayanılarak açılmış olduğu anlaşılmaktadır. Buna göre; davalılardan ... hakkında davanın yasal dayanağı Türk Medeni Kanunu"nun 369. maddesidir. Anılan kanun maddesi, yasanın düzenleniş şekli itibariyle Medeni Kanun"un ikinci kitabında yer almaktadır.
4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4/1. maddesi; 4721 sayılı Medeni Kanun’un İkinci Kitabı’ndan doğan dava ve işlere aile mahkemesinde bakılır. Somut olayda Medeni Yasa’nın İkinci Kitabı içerisinde yer alan 369. Maddenin uygulanması gerektiğinden eldeki davaya aile mahkemesinde bakılması gerekir.
Görev konusu kamu düzenine ilişkin olup yargılamanın her aşamasında mahkemece kendiliğinden gözetilir. Şu durumda yerel mahkemece, açıklanan yönler gözetilerek, mahkemenin görevsizliği nedeniyle dava dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekirken işin esasının incelenmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 25/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.