İftira - kasten yaralama - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/13522 Esas 2014/4844 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13522
Karar No: 2014/4844
Karar Tarihi: 21.04.2014

İftira - kasten yaralama - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/13522 Esas 2014/4844 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir kişinin iftira ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyetine ve ceza almasına karar verilmiştir. Ancak hükümlerde bazı kanuni eksiklikler ve açıklamalar bulunduğu için karar Yargıtay tarafından bozulmuştur. İftira suçundan kurulan hükümde, mahkumiyet hükmünün kanuni gerekçelerinin gösterilmediği ve gerekçeden yoksun şekilde hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Bu durumda, mahkeme kararları Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık olmalıdır ve kanıtlara dayanarak sanığın suçunu ispatlaması gerekmektedir. Ancak bu kararda bu gereklilikler yerine getirilmemiştir. Kararda TCK'nın 86/2-3-e, 43/2, 62, 52/2-4. maddeleri ile 267/1, 62, 53. maddelerine atıfta bulunulmuştur. TCK'nın 86/2-3-e maddesi iftira suçunu, 43/2 maddesi kasten yaralama suçunu, 62. madde ise hakaret suçunu düzenlemektedir. 52/2-4. maddeleri ise kasten yaralama suçunun cezalarını belirlemektedir. Diğer yandan, TCK'nın 267/1 maddesi ise resmi belgede sahtecilik suçunu düzenlemektedir.

9. Ceza Dairesi 2013/13522 E. , 2014/4844 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira, kasten yaralama
Hüküm : 1- TCK"nın 86/2-3-e, 43/2, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet, 2800 TL Adli Para Cezası 2- TCK"nın 267/1, 62, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1- Kasten yaralama suçundan kurulan hükme ilişkin incelemede;
31.03.2011 tarihinde yayınlanıp 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesindeki temyiz sınırı ve hükmolunan para cezasının miktarı karşısında kararın kesin olması nedeniyle sanığın temyiz isteğinin CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- İftira suçundan kurulan hükme ilişkin temyize gelince;
Her ne kadar gerekçeli kararda, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın neden kaldırılıp hükmün açıklandığının gerekçesi belirtilmiş ise de; mahkumiyet hükmünün kanuni gerekçelerinin gösterilmediği bu bağlamda, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık olması ve Yargıtay"ın bu işlevini yerine getirmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere göre sanığa isnat edilen ve suç oluşturduğu kabul edilen eylemin karar yerinde gösterilmesi ve bu hususun gerekçeye yansıtılması gerektiği gözetilmeden, gerekçeden yoksun şekilde hüküm kurulması suretiyle, Anayasanın 141, CMK"nın 34, 230. maddelerine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 21.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.