Sağlık için tehlikeli madde temin etme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3059 Esas 2019/7444 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3059
Karar No: 2019/7444
Karar Tarihi: 27.11.2019

Sağlık için tehlikeli madde temin etme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3059 Esas 2019/7444 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 39. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, şef garson olarak çalışan sanığın 18 yaşından küçük olan çocuklara alkollü içki servisi yaptığına dair kanıtlar olduğuna rağmen, çocukların sağlıklarının tehlikeye sokulup sokulmadığına dair yeterli rapor bulunmadığı için sanığın suçunun idari para cezasını gerektirdiği belirlendi. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve idari para cezası verilmesine karar verilmedi. Suçunun ayrıca TCK'nın 194. maddesine göre cezalandırılması gerektiği ancak 18 yaşını doldurmamış kişilere alkollü içki satılması veya sunulması sonucunda çocuğun sağlığının tehlikeye sokulması durumunda geçerli olduğu belirtildi. Suçun ayrıca TCK'nın 7. maddesine göre münhasıran idari para cezasını gerektirdiği açıklandı ve 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi dikkate alınarak hüküm bozuldu. Kanun maddeleri 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanunu, 6487 sayılı Kanun, 5320 sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'dur.

10. Ceza Dairesi 2017/3059 E. , 2019/7444 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İZMİR 39. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Sağlık için tehlikeli madde temin etme
Hüküm : Hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükmün açıklanmasının şartlarının oluştuğu ancak; 21.06.2010 tarihli tutanağın içeriği, mağdurların soruşturma aşamasındaki beyanları, sanığın hem soruşturma hem kovuşturma aşamasındaki beyanlarından sanığın şef garson olarak çalıştığı kafe barda 18 yaşından küçük mağdurlara alkollü içki servisinin yapıldığının sabit olmasına karşın, mağdurların doktor raporları alınmış ise de; alkol almaları nedeniyle sağlıklarının tehlikeye sokulup sokulmadığına ilişkin rapor içeriğinde ayrıca tespit yapılmadığından, suça konu eylemin sanık lehine olan ve hüküm tarihinden önce 11/06/2013 tarihinde yürürlüğe giren 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanununun 6487 sayılı Kanunla değiştirilen 6. maddesinin 3. fıkrası yollamasıyla 7. maddesinin 2. fıkrasına göre, 18 yaşını doldurmamış kişilere alkollü içki satılması veya sunulması sonucunda çocuğun sağlığının tehlikeye sokulması halinde ayrıca TCK"nın 194. maddesine göre cezaya hükmolunacağı, eylemin çocuğun sağlığını tehlikeye sokmaması halinde ise aynı Yasanın 7. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi gereğince münhasıran idari para cezası verileceği şeklinde yaptırıma bağlandığı, dolayısıyla sanığın sabit olan eyleminin idari para cezasını gerektirdiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 7. maddesi de gözetilerek, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak sabit olan 4250 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamındaki eylem nedeniyle uygulanabilecek idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 20/2-a maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının dolmuş olması karşısında, aynı kanunun 20. maddesinin 1. fıkrası uyarınca İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 27.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.