Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/5842 Esas 2019/11035 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5842
Karar No: 2019/11035
Karar Tarihi: 19.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/5842 Esas 2019/11035 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Suçun, müştekiye ait aracın çalınmasıyla ilgisi olduğu belirtilmektedir. Mahkeme, diğer müştekinin aracının yer değiştirmesi ile ilgili yetersiz deliller nedeniyle sanığın bu suçu işlemediği savunmasını kabul etmemiştir. Mahkeme, hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığına dikkat çekerek, uzlaştırma işlemi yapılması gerektiğini belirtmiştir.
Kullanılan kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi (Hırsızlık suçu)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi (Uzlaştırma)
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi (Uzlaştırma düzenlemeleri)

2. Ceza Dairesi 2018/5842 E. , 2019/11035 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında katılan ...’e yönelik eylem ile ilgili olarak;
30/10/2012 tarihli iddianame içeriğine göre; şüpheliler ..., ... ve ..."un, 24/09/2012 günü müşteki ..."a ait ... plakalı 1983 model aracı bulunduğu müştekiye ait işyerinin önünden alıp, aynı gün tanıklar ... ve ..."nin birlikte hurda alım satımı yaptıkları işyerine getirdikleri, o sırada işyerinde bulunan ..."den aracı satın almasını istedikleri, ancak ..."in kağıt alıp sattığını, metal almadığını söylemesine rağmen aracı bırakmak istedikleri, kabul etmemesinden sonra da işyerinin yan tarafına bırakarak gittikleri, ertesi gün müştekinin kardeşinin aracı bulunduğu yerde gördüğü ve bu şekilde çalındığının ortaya çıktığı, polislerin suça konu araç için işyerine geldikleri sırada diğer müşteki ..."e ait... plakalı 1972 model aracın da orada bulunduğunu gördükleri, müştekinin beyanına göre aracın arıza yaptığında park ettiği yerden alınıp bulunduğu yere getirilmiş olduğunun anlaşıldığı iddiasıyla açılan davada; tanık sıfatıyla dinlenen ...’nin soruşturma aşamasındaki 29.09.2012 tarihli ifadesinde, “Ertesi gün iş yerine geldiğimde, ... marka araç bırakılan yerdeydi ve yanında da yeşil renkli bir...vardı...otoyu kimin getirdiğini bilmiyorum.” şeklinde beyanda bulunduğu, ayrıca bilgi sahibi olarak beyanda bulunan iş yeri bekçisi ...’in 26.09.2012 tarihli ifadesinde “ikinci arabanın nasıl geldiğini, kimin getirdiğini görmedim” dediği de dikkate alınarak, dosya kapsamına göre sanığın, katılan ...’e ait hırsızlık eylemine ilişkin, atılı suçu işlemediğine yönelik savunmasının aksine, mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, somut ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine, yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Sanık hakkında müşteki ...’a yönelik eylem ile ilgili olarak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.