Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/4666 Esas 2018/1091 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının geçici olarak site yönetimindeyken, davacı site yönetimi aleyhine Tuzla İcra Müdürlüğü 2012/21735 Esas sayı ile ilamsız takip başlatıldığı ve başlatılan ilgili takipte borçlu bulunmadığının tespiti istenilmiş, mahkemece; davalının ticari şirket olması sebebiyle ticari defterlerinin incelenerek davalının alacak miktarının belirlenmesi için dosya bilirkişiye verilmiş ise de yapılan bilirkişi incelemesinde davalının ticari defterlerini sunmaktan imtina ettiği, dosyaya sunduğu belgelerin öncesinin ve sonrasının ticari defterlerden teyidinin mümkün olmadığı, bu sebeple davalının alacağını ispatlayamadığı, ispat külfetinin davalıda olduğu kanaatine varılarak davalı tarafça alacağın varlığı ispatlanamadığından davanın kabulü ile davacının İstanbul Anadolu 11. İcra Müdürlüğünün (Kapatılan Tuzla İcra Müdürlüğü) 2012/21735 Esas sayılı icra takip dosyasında borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava,menfi tespit istemine ilişkindir.
Mahkemece davalının ticari defterlerini ibraz etmediği nedeniyle davalının alacağını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmişse de, ... 3 Evlerinin yönetime dair yapılan harcamalar, aidat, ortak gider, çalışan ödemesi gibi meblağlar yönünden menfi tespit davası açıldığı anlaşılmakla mahkemece öncelikle tarafların yönetici olduğu ve alacağın iddia edildiği dönemlere ilişkin yönetim karar ve defterleri, ödeme belgeleri, muhasebe kayıtları alınan karar örnekleri celp edilerek mahallinde uygulama yapılarak uzman bilirkişiden belgeli, belgesiz harcamaların saptanıp mali kayıtlar ve yapılan işler birlikte değerlendirilerek varsa tarafların yükümlülükleri ve sorumlu oldukları miktarlar tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 19/02/2018 günü oybirliğiyle karar verildi.