Annesini tasarlayarak öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1832 Esas 2017/3097 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Annesini tasarlayarak öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 82/1-a-d, 35, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık müdafinin süresinden sonra gerçekleşen duruşmalı inceleme talebinin CMUK"nun 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."nın mağdur ..."ı nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin , takdire ilişkin cezaları azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak ;
Dosya kapsamına göre sanığın 5 yıldır görüşmediği annesini ve yakınlarını görmek üzere Yığlıca ilçesine gittiği, oğlunun geldiğini duyan mağdurun da köye gelerek oğlu ile görüştüğü, birlikte vakit geçirdikleri, olay günü birlikte kahvaltı edip İzmit"e hareket etmek üzere hazırlanan sanık ve mağdurun evdeki kalabalıktan ayrılarak konuşmak üzere yola doğru yürüdükleri sırada aksi ispat edilemeyen savunmalara göre aralarında tartışma çıktığı, sanığın Cumhuriyet Savcılığında ve mahkemede alınan ifadelerinde mağdurun kendisine hakaret ve küfür ettiğini savunduğu, mağdurun mahkemede bu savunmaları doğrulayarak sanığa karşı ağır sözler söylediğini kabul ettiği, sanığın olay gününden önce satın aldığı ruhsatsız silah ile mağdura ateş ederek yaralanmasına neden olduğu olayda ;
1-Mağdurun sanığa yöenlik hakaret içeren sözleri haksız tahrik olarak kabulü ile sanığın mağdura yönelik eylemi nedeni ile 5237 sayılı TCK"nun 29. maddesi ile uygulama yapılırken tahrikten dolayı asgari oranda indirim yapılması gerekirken, yazılı şekilde haksız tahrik koşullarının oluşmadığına karar verilmiş olması ;
2-Düzce Adli Tıp Anabilim Dalının 20.11.2013 tarihli raporunda, mağdurun yaralanmasının organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması ya da yitirilmesi niteliğinde olup olmadığı ve yüzdeki yaralanmanın çehrede sabit iz niteliğinde olup olmadığı hususlarında altı ay sonra yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin bildirilmesi karşısında; 5237 sayılı TCK"nun 35. maddesinin uygulanmasına esas olmak üzere, Adli Tıp Kurumundan yeniden rapor alınıp mağdurdaki yaralanma sonucu meydana gelen zararın ağırlığı kesin olarak saptandıktan sonra, sonucuna göre bir ceza tayin edilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3-24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda hükümlünün hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re"sen temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 09.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.