Cinsel taciz - beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6858 Esas 2019/13324 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6858
Karar No: 2019/13324
Karar Tarihi: 16.12.2019

Cinsel taciz - beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6858 Esas 2019/13324 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın yanında çalışmaya başlayan mağdurla ilgili eğitim verdiği sırada cinsellik içeren sözler sarf ettiği, dokunarak tacizde bulunduğu ve son olarak kalçasına dokunduğu belirtilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak hükümler, cinsel saldırı ve cinsel taciz suçlarının birbirinden ayrı olarak kurulmuştur. Kararın temyiz edilmesi sonrasında lehe olan kanun hükmünün uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, kanun maddelerinde yapılan yeniden düzenlemeler ve Anayasa Mahkemesi kararları dikkate alınarak yeniden değerlendirme yapılması zorunlu görülmüştür. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 5237 sayılı TCK'nın 102, 103, 104 ve 105. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca karar verilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2016/6858 E. , 2019/13324 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın, şuç tarihinden önce yanında çalışmaya başlayan katılana eğitim verdiği sırada muayyen gününde olup olmadığını sorup böyle günlerde olması halinde kendisine söyleyebileceğini belirtmesi, zaman zaman cinsellik içeren sözler sarf ettiği sırada katılanın koluna, sırtına ve vücudunun değişik yerlerine dokunup son olarak olay günü katılanın kalçasına dokunması şeklindeki oluşa uygun kabul karşısında, eylemlerin bütün halinde zincirleme olarak sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı ve cinsel taciz suçlarından ayrı ayrı hükümler kurulması,
Kabule göre de;
Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.