Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/16169 Esas 2015/9899 Karar Sayılı İlamı

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, iş akdinin kendisi tarafından fazla mesai ücretlerinin ve primlerin ödenmemesi, yıllık izin kullandırılmaması nedenleri ile haklı olarak feshedildiğini bildirerek kıdem tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin ve prim alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının iş akdinin istifa nedeni ile sona erdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdinin kendisi tarafından feshinin haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davalı tarafından dosyaya sunulan bir kısım bordrolarda prim ödemesi mevcut olup, söz konusu ödemeler tazminata esas ücretin tespitinde de mahkemece dikkate alınmıştır. Ancak bilirkişi raporundaki görüşe itibar edilerek süreklilik gösteren iş sözleşmesi şartı veya iş koşulu niteliğinde olmadığı gerekçesi ile prim talebinin reddine karar verilmiştir. Mahkemece prim ödemelerinin hangi esaslara göre yapıldığı hususunda işyeri kayıtları üzerinde inceleme yaptırılarak ilgili talep hakkında karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile talebin reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftanın 5 günü 09.30-20:00 saatleri arasında 10,5 saat çalışıp, 1 saat ara dinlenmesi düşülerek haftalık 45,5 saat çalıştığı, cumartesi günü 11:00-17:00 saatleri arasında 0,5 saat ara dinlenmesi düşülerek 5,5 saat daha çalıştığı tespit edilmiş ise de hesap hatası yapıldığı anlaşılmıştır. Günlük 10,5 saatlik çalışmadan 1 saat ara dinlenmesi düşüldüğünde günlük çalışma süresi 9,5 saat olup 5 günlük çalışma süresi ise 47,5 saat olmalıdır. Cumartesi günü 5,5 saatlik çalışması da eklendiğinde davacının haftalık çalışma süresi 53 saat olup haftalık 8 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmıştır. Mahkemece hatalı hesaplamaya değer verilerek hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
4- Davalı tarafça ıslaha karşı itiraz dilekçesinin uyap üzerinden verildiği anlaşılmış olup, kontrol edilerek süresinde yapılıp yapılmadığı belirlenip ıslaha karşı zamanaşımı savunması hakkında bir karar verilmesi gerekirken mahkemece bu hususun değerlendirilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 25/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.