Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12037 Esas 2019/20018 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Sanıklar müdafiinin 02.12.2015 havale tarihli süre tutum dilekçesi ile sanıklar ... ve ... müdafii sıfatıyla temyiz isteminde bulunduğu ve sanık ... müdafii sıfatıyla temyiz isteminde bulunmadığı anlaşıldığından, bu sanık yönünden vaki temyiz talebinin süresinden sonra yapıldığı ve incelenme olanağı bulunmadığından, temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
a) Müşteki ...’un soruşturma aşamasında alınan ifadesinde suç tarihinde akrabası olan ve aralarında önceye dayalı husumet bulunan sanık ...’nin evinin önünden geçerken ...’nin balkondan atlayarak kendisine yöneldiğini, ...’nin elinde tabanca olduğunu görmesi üzerine kendisine zarar vereceğini düşündüğünden kaçtığını, arkasından...’nin ateş ettiğini ancak kendisine isabet ettiremediğini, bu esnada karşı yandan gelen sanık ...’in kendisini kollarından tutması üzerine...’nin kendisine yetiştiğini ve kasık bölgesine ateş ederek kendisini yaraladığını bildirmesi karşısında sanıkların aynı suç işleme kararının icrası kapsamında iştirak halinde eylemlerini gerçekleştirmiş olabileceği ve 5237 sayılı TCK"nin 37/1. maddesinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Müşteki ...’un 13.10.2014 tarihli beyanında...’den kaçarken sanık ... ve annesi ...’nin karşıdan geldiklerini, kendisinin ... ile ..."nin araya girip kavgayı ayıracakları düşüncesiyle durduğunu ancak ...’in kendisini kollarından tutarak yüzünü..."ye doğru çevirdiğini ve...’nin ateş ettiğini belirttiği görülmekle, aşamalarda dinlenilmeyen ... İnce tanık sıfatıyla dinlenilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.