Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11452 Esas 2019/20023 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11452
Karar No: 2019/20023
Karar Tarihi: 06.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11452 Esas 2019/20023 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahalli bir Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın silahla ateş etme suçundan suçlu bulunmasına ve mağduru yaralama suçundan da kısmen suçlu bulunmasına karar verdi. Bu karara yapılan temyizde, silahla ateş etme suçu ile ilgili hüküm onanırken mağduru yaralama suçu ile ilgili hüküm bozuldu. Bozma sebepleri ise, sanığın savunma hakkının kısıtlanması ve Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmasıydı.
Detaylı kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) madde 87/1-son: düşüncesizlik dolayısıyla bir kişinin yaralanması suçu
- 5237 sayılı TCK madde 53: tahrik hali, iyi hal indirimi, pişmanlık hali gibi hükümleri içeren maddeler
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) madde 226: ek savunma hakkı verilmesi gereken durumlar
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) madde 8/1: temyiz yoluyla yapılan itirazların sonuçlarına dair hükümler
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu (CMUK) madde 321: bozma kararlarının uygulanması ve sonuçları hakkında hükümler
- 6723 sayılı Kanun, 33. madde: bu kanunla değiştirilen diğer kanunlara atıf yaparak, bu değişikliklerin yürürlük tarihinden önce kararlarına verilmiş olan hükümleri değiştirir.

3. Ceza Dairesi 2019/11452 E. , 2019/20023 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetler

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında korku, kaygı, panik oluşturacak şekilde silahla ateş etme suçundan kurulan hüküm bakımından yapılan incelemede,
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2)Sanık hakkında mağduru olası kastla yaralamadan kurulan hüküm bakımından yapılan incelemede,
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a)İddianamede talep edilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin sanık aleyhine uygulanmasına karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.