Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/13194 Esas 2017/5742 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 23/08/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız fiilden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/07/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yaralama eyleminden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; davalılar ile aynı şirkette çalıştıklarını, olay günü aralarında tartışma çıktığını ve davalıların kendisini uzuv zaafı doğacak ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde ağır yaraladıklarını, altı aya yakın bir süre çalışamadığını belirterek fazlaya ilişkin talep hakkı saklı kalmak üzere 1.000,00 TL maddi ve 14.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; ... Asliye Ceza Mahkemesinin 10/01/2013 tarih ve 2012/272 Esas 2013/12 Karar sayılı kararı ile davalıların davacıyı yaralamaları nedeniyle cezalandırılmasına karar verildiği, bu nedenle davalıların haksız fiil sorumluluklarının doğduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 74. maddesinde "(1)Hâkim, zarar verenin kusurunun olup olmadığı, ayırt etme gücünün bulunup bulunmadığı hakkında karar verirken, ceza hukukunun sorumlulukla ilgili hükümleriyle bağlı olmadığı gibi, ceza hâkimi tarafından verilen beraat kararıyla da bağlı değildir. (2)Aynı şekilde, ceza hâkiminin kusurun değerlendirilmesine ve zararın belirlenmesine ilişkin kararı da, hukuk hâkimini bağlamaz." düzenlemesi yer almaktadır.
Dosya kapsamından; davalılar hakkında davacıyı yaralamaları nedeniyle ceza davası açıldığı, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/272 esas, 2013/12 karar sayılı ilamı ile davalıların üzerine atılı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan sonuç olarak 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verildiği, verilen kararın Yargıtay 3. Ceza Dairesi"nin 25/02/2015 tarihli, 2014/30528 esas 2015/7206 karar sayılı ilamı ile bozulduğu, bozma sonrası yapılan yargılamanın devam ettiği, dosyanın halen derdest olup henüz kesinleşmediği anlaşılmıştır. Ceza mahkemesince verilecek karar hukuk mahkemesinde verilecek kararı etkileyecektir. Bu nedenle, Türk Borçlar Kanunu 74. maddesi gereğince ceza yargılamasının kesinleşmesi beklenilmeli ve ulaşılacak sonuca göre karar verilmesi gerekir. Kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığınave peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.