Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5564 Esas 2019/15517 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5564
Karar No: 2019/15517
Karar Tarihi: 28.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5564 Esas 2019/15517 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hükümlü, hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Daha önce işlediği suç nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiş ve temyiz edilmeden kesinleşmiştir. Bu kararın akıl sağlığı değerlendirmesi yapılmadan verildiği için kanun yararına bozma kararı verilmiştir. Ancak Adalet Bakanlığı, kanun yararına bozma yerine yargılamanın yenilenmesi yoluna gidilmesi gerektiğini belirtmiştir. Yenilenen yargılamada, sanığın cezai ehliyetine yönelik raporlarda çelişki yaşanmıştır. Son rapora göre sanığın suç tarihinde kaldıracak düzeyde bir akıl hastalığı olmadığı bildirilmiştir. Bu nedenle, hükmün aynen infazına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak mahkeme, hükümlü hakkında yeniden mahkumiyet kararı vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri; TCK'nın 141/1, 32/1 ve 323/1 maddeleridir.

13. Ceza Dairesi 2019/5564 E. , 2019/15517 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümlü hakkında, 08/01/2011 tarihinde işlediği suçtan dolayı Kütahya 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 01/11/2011 gün ve 2011/297 E., 2011/745 K. sayılı kararıyla TCK"nun 141/1 maddesinden mahkumiyet kararı verildiği ve hükmün temyiz edilmeden kesinleştiği, o yer Cumhuriyet Savcılığı tarafından sanığın akıl hastası olup olmadığı araştırılmadan hüküm verildiği için kanun yararına bozma yoluna gidildiği, ancak Adalet Bakanlığı’nın cevabi yazısında yargılamanın yenilenmesi yoluna başvurulabileceğinden kanun yararına bozma yoluna gidilemeyeceğinin belirtilerek dosyanın iade edildiği, bunun üzerine, Kütahya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.05.2012 tarihli ek kararı ile yargılamanın yenilenmesine karar verildiği, yeniden yapılan yargılamada sanığın cezai ehliyetine yönelik raporlardaki çelişkinin giderilmesi için sanığın Adli Tıp Kurumuna sevkettiği ancak sanığın temin edilememesi nedeniyle ara kararından dönüp Kütahya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/657 E., 2015/334 K. 12/05/2015tarihli hükmü yeniden kurduğu, dosyada bulundan 17.02.2009-05.01.2009 09.03.2010-17.05.2010- 23.06.2010-29.06.2010 tarihli Manisa Ruh Sağlığı Hastanesince düzenlenen raporlarda sanığın farik mümeyyiz olmayıp, davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup, TCK’nın 32/1 . maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş ise de; sanık hakkında alınan son 01.02.2013 tarihli Manisa Ruh Sağlığı Hastanesinin sağlık kurulu raporuna göre sanığın suç tarihinde işlediği iddia olunan hırsızlık suçunun hukuki anlam ve sonuçlarıı algılama ve yönlendirme yeteneğini azaltacak veya kaldıracak düzeyde bir akıl hastalığı bulunmayıp, cezai ehliyetinin tam olduğunun bildirilmesi karşısında; mahkemece, aynı Yasanın 323/1. maddesi uyarınca yargılamanın yenilenmesi talebinin reddi ile hükmün aynen infazına karar verilmesi gerekirken hükümlü hakkında yazılı şekilde yeniden hüküm kurulmak suretiyle mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 28/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.